Abdominal travmada değişim süreci: Ege Üniversitesi deneyimi

Özet

Amaç: Bu makale ile travmadaki değişim sürecinin kliniğimiz hastalarına olan yansımasını değerlendirmeyi amaçladık.

Durum değerlendirmesi: Abdominal travma, özellikle son 20 yılda, hem etiyolojik açıdan hem de travmaya tanısal ve tedavisel yaklaşım açısıdan önemli bir değişim süreci içerisindedir.

Yöntem: Temmuz 1994 – Eylül 2005 tarihleri arasında kliniğimizde ameliyat edilen erişkin, künt ve penetran, toplam 601 abdominal travma olgusu, iki farklı zaman diliminde (Dönem I: Temmuz 1994 – Aralık 1999 ve Dönem II: Ocak 2000 – Eylül 2005), retroprospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Yaş ortalaması 33.4 ± 12 olan hastaların %82.6'sının erkek ve %17.4'ünü kadın hastalar oluşturmakta idi. Hastaların %50.7'sinin künt travmaya ve %49.3'unun penetran travmaya maruz kaldığı görüldü. Penetran travma hastalarında en sık kesici-delici alet yaralanması (%31.4) izlenirken künt travmanın en sık trafik kazası (%42) sonucu ortaya çıktığı gözlendi. Dönemler arasında penetran yaralanma oranında artış izlenirken (%41.5 - %56, p<0.05), künt travma oranının azaldığı izlendi (%58.5 - %44, p<0.05). Diagnostik periton lavajı kullanım sıklığı dönemler arası fark gösterdi (Dönem I: %31.3 – Dönem II: %10.6, p<0.05). Dönem II'de uygulanmaya başlanan nonoperatif yönetim toplam 65 (%24.7) hastaya uygulandı. Penetran travma olgularında Dönem II'de kullanılmaya başlanan diagnostik laparoskopi 153 hastadan 11 (%7.9) hastaya uygulandı.

Sonuç: Gelişen teknoloji, alınan önlemler ve değişen algoritmalar ile abdominal travma değişim süreci içerisindedir. Bu değişimin cerrahi eğitimde ve cerrahın pratiğinde önemli etkilere neden olacağı açıktır.