ENTERAL İMMÜNNUTRİSYONUN DENEYSEL YARA İYİLEŞMESİNE ETKİLERİ

Özet

Amaç: Enteral immünnutrisyonun, bir metabolik ve immünolojik süreç olan yara iyileşmesi üzerindeki etkilerini deneysel bir model ile araştırmak.

Durum Değerlendirmesi: İmmünnutrisyonun postoperatif komplikasyonların oranlarını azalttığı bildirilmektedir. Ancak yara iyileşmesi üzerine etkileri konusunda çalışmalar sınırlıdır.

Yöntem: 60 adet Wistar-Albino türü rat, laparotomi ve primer kapamayı takiben 3 gruba ayrılarak; birinci grup rat yemi ile (kontrol grubu), ikinci grup standart enteral nutrisyon solüsyonu ile (SEN grubu) ve üçüncü grup da arjinin, nükleotidler ve omega-3 yağ asitlerini de içeren enteral immünnutrisyon solüsyonu ile (EİN grubu) beslendi. Her gruptaki ratların yarısı 7. gün, diğer yarısı da 14. gün sakrifiye edilerek, serum albumin ve total protein düzeyleri ile laparotomi kesişini içeren cilt striplerinde yara kopma kuvveti ve hidroksiprolin miktarı belirlendi. Elde edilen veriler ANOVA (Varyans Analizi) testi ve Student Newman Keuls testi ile istatistiksel olarak değerlendirildi.

Çıkarımlar: 7.günde; serum albumini EİN grubunda hem SEN hem de kontrol grubuna göre yüksek bulundu (p<0.05). Diğer parametreler için gruplar arasında istatistiksel farklılıklar yoktu. 14.günde; EİN grubunda serum total proteini ve doku hidroksiprolini SEN grubunda doku hidroksiprolini ve bütün gruplarda yara kopma kuvveti 7.güne göre artmıştı (p<0.05), EİN grubunda serum albumini,serum total proteini ve doku hidroksiprolini kontrol grubuna göre yüksekti (p<0.05), Yara kopma kuvveti ise hem SEN hem de kontrol grubuna göre daha yüksek bulunurken (p<0.05), SEN ve kontrol grupları arasında yara kopma kuvveti açısından istatistiksel fark bulunamadı,

Sonuç: Ratlarda postoperatif dönemde enteral immünnutrisyon ile, standart enteral nutrisyon ve rat yemine göre daha yüksek serum protein düzeyleri, doku hidroksiprolin miktarı ve yara kopma kuvveti elde edilmiştir,