İLERİ EVRE MİDE KARSİNOMLARINDA P53 İMMUNREAKTİVİTESİ, HÜCRE PROLİFERASYON HIZI VE MİKRODAMAR YOĞUNLUĞUNUN PATOLOJİK EVRE İLE İLİŞKİSİ

Özet

Amaç: Bu çalışmada, ileri evre mide karsinomlarında immunhistokimyasal yöntem ile tümöral hücrelerdekip53 tümör baskılayıcı gen proteini ve PCNA (proliferating cell nuclear antigen) varlığı ile tümördeki mikrodamar yoğunluğunu belirlemeyi planladık. Bu parametrelerin tümörün patolojik evresi ve morfolojik özellikleri ile korelasyonunu ortaya koymayı amaçladık.

Durum değerlendirmesi: Tüm dünyada mortalite oranı yüksek olan ileri evre mide karsinomlarının prognozunu belirlemede günümüzdeki en geçerli faktör patolojik evredir. Buna ek olarak, tümörün bazı morfolojik özellikleri de yardımcı prognostic faktörler olarak kabul edilmektedir. Ancak prognozu yansıtabilecek ve isabetli primer tedavi seçiminde yol gösterebilecek preoperatif dönemde de saptanabilen yeni parametrelere ihtiyaç vardır.

Yöntem: Mide karsinomu nedeniyle öpere olan 43 hastanın gastrektomi materyallerinin arşiv raporları ve histolojik preparation incelenerek tümörler makroskopik ve mikroskobik özellikleri ile ve evrelerine göre sınıflandırıldı, Her materyalden seçilen birer paraffin bloktaki tümör dokusuna, p53, PCNA ve CD34antijenlerine yönelik immunhistokimyasal işlemler uygulandı. Tümörler p53immunreaktivitelerine göre pozitif ve negatif olarak gruplandırıldı. Nükleer bir protein olan ve hücre proliferasyonunu yansıtan PCNA'ya karşı antikor ile immun reaktivite gösteren tümör hücrelerinin 1000 tümör hücresine oranı PCNA indeksi olarak saptandı. Endotel hücreleri anti-CD34 antikoru ile işaretlendikten sonra en yoğun küçük çaplı vasküler yapı içeren bölgelerde immün reaktif hücre ve hücre grupları sayıldı. Elde edilen değerlerin ortalamalarının alınması ile anjiogenez indeksi belirlendi, Elde edilen sonuçlar, tümörlerin histopatolojik özellikleri ve evreleri ile karşılaştırıldı.

Çıkarımlar: Evre IV gastrik karsinomlarda, diğer evrelerdeki tümörlere göre p53 immün reaktivitesinin ve PCNA indeksinin daha yüksek olduğu saptandı. Ülseratif ve diffüz infiltratif tipte gelişen tümörlerin polipoid ve fungatif tiptekilere göre daha yüksek PCNA indeksine sahip olduğu gözlendi. Tümörlerin mikrodamar yoğunluğunu gösteren anjiogenez indeksi ise sadece tümörlerin mikroskobik yapısı ile istatistiksel olarak ilişkili bulundu. Mikrodomar yoğunluğunun proliferotif aktiviteyi yansıtan PCNA indeksi ile paralel bir artış gösterdiği saptandı.

Sonuç: Bu immunhistokimyasal markerların tümör evresini saptamada yardımcı olabileceği düşünülebilir,Bütün bu bulgular ışığında, preoperatif evrelemenin bir komponenti olarak bu biyolojik parametrelerin saptanması, hastaların gerek prognozunun gerekse tedavi seçeneklerinin (neoadjuvan kemoterapi yada primer cerrahi) daha isabetli olarak değerlendirilmesine katkıda bulunacaktır.