ORGAN TRANSPLANTASYONU SONRASI GELİŞEN MALİGNİTELER VE TEDAVİLERİ
ERHAN AKGÜN, MUSTAFA TERCAN, YAMAN TOKAT, SİNAN ERSİN, HASAN KAPLAN, ÖZDEMİR YARARBAŞ
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Genel Cerrahi ABD , İZMİR
Özet
Amaç: Kliniğimizde uygulanmış olan karaciğer ve böbrek transplantasyonu vakalarında, izlem süresince ortaya çıkan maligniteler ve tedavilerini incelemek
Durum Değerlendirmesi: Organ transplantasyonunu takiben uygulanan immunosupresif tedavi,başta cilt maligniteleri olmak üzere birçok malignitenin gelişme riskini artırmaktadır.
Yöntem:. 1985-1998 yılları arasında EÜTF Genel Cerrahi Kliniği Transplantasyon Ünitesi'nde uygulanan 347 renal, 24 karaciğer nakli vakası retrospektif olarak değerlendirildi.
Çıkarımlar: izlem sürecinde renal transplantlar arasında 15(%3.36), karaciğer transplantlar arasında da bir olguda (%3.84) maligniteye rastlandı. Kaposi sarkomları immunosupresyonun azaltılması ile, epidermoid karsinoma insitu ve bazosellüler karsinomlar lokal eksizyon ile, lenfomalar kemoterapi ile, serviks karsinoma insitu konizasyon ile, meme kanseri modifiye radikal mastektomi ve adjuvan kemoterapi ile tedavi edildiler. Mortalite oranı %18.7 idi ( 3 olgu).
Sonuçlar: Malignitelerin çoğunluğunu cilt patolojileri oluşturmakta ve erken tanı konulabilirse kür sağlanabilmektedir. Normal populasyona göre malignite riski daha fazla olması sebebi ile, organ nakilli hastalara yıllık mammografi, jinekolojik muayene, gaitada gizli kan ile rektosigmoidoskopi ve tüm deri lezyonlarının biopsi ile araştırılmasını önermekteyiz.
Anahtar Kelimeler: MALİGNİTE, TEDAVİ, TRANSPLANTASYON