HEPATEKTOMİ YAPILAN RAFLARDA RANİTİDİN, FAMOTİDİN VE OMEPRAZOLÜN KARACİĞER REJENERASYONU ÜZERİNE ETKİSİ

Özet

Amaç: Bu çalışma, masif karaciğer rezeksiyonu yapılan raflarda, H2 reseptör blokörlerinin ve omeprazolün karaciğer rejenerasyonu üzerine etkisini araştırmak amacı ile planlandı.

Durum Değerlendirmesi: Karaciğer cerrahisi ve travması sonrası akut gastroduodenal erezyon ve stres ülserine bağlı ciddi mide ve duedonum kanamaları gözlenebilir. Bu komplikasyonların gelişmesini önlemek ve tedavi etmek için sıklıkla H2 reseptör blokörleri (ranitidin ve famotidin) ve omeprazol kullanılmaktadır. Ancak, bu ajanların karaciğer rejenerasyonu üzerine etkileri vardır.

Yöntem: Çalışmamızda tüm rotlara %60 hepatektomi yapıldı, ilk üç gruba (kontrol) serum fizyolojik,ikinci üç gruba ranitidin, üçüncü üç gruba famotidin ve dördüncü üç gruba omeprazol, postoperatif başlandı ve 24 saat arayla İM olarak verildi. Birinci günün sonunda 1., 4., 7. ve 10. gruplar, 3, günün sonunda 2., 5., 8. ve 11. gruplar ve 5. günün sonunda 3., 6. 9. ve 12. gruplar sakrifiye edildi. Kalan karaciğer dokularının histolojik incelemesinde mitotik indeks, çift çekirdek ve hiperkromatik çekirdek değerlendirildi. Vena kava inferiordan alınan kanda SGOT ve SGPT değerlerine bakıldı.

Çıkarımlar: Ranitidin ve omeprazol grubundaki mitoz hücre sayısı, kontrol grubuna ve famotidin grubuna göre anlamlı olarak azaldığı gözlendi (p<0.05). Famotidin grubundaki azalma kontrol grubuna göre anlamlı değildi (p>0.05). Gruplar arasında çift çekirdek, hiperkromatik çekirdekli hücre,SGOT ve SGPT değerleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark yoktu (p>0.05).

Sonuçlar: Famotidinin, hepatektomili rotlarda karaciğer rejenerasyonu üzerine olumsuz etkisinin olmadığı gözlendi. Bu nedenle, majör hepatektomilerde gastroduodenal erezyon ve stres ülserlerinin proflaksi ve tedavisinde famotidinin, öncelikle tercih edilmesi gerektiği sonucuna varıldı.