ZİYA ÇETİNKAYA, OSMAN DOĞRU, YAVUZ SELİM İLHAN, ÇAGATAY ÇİFTER, NURULLAH BÜLBÜLLER, MEHMET ALİ AKKUŞ

Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı, ELAZIĞ

Özet

Amaç: Kliniğimizde posterior yaklaşımla preperitoneal mesh uyguladığımız inguinal hernili vakalara ait sonuçların değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Durum Değerlendirilmesi: Anterior yaklaşımla yapılan mesh uygulamalarındaki başarı ve laparoskopik tekniklerin inguinal herni onarımında kullanımının yaygınlaşması ile, açık teknikle posterior yaklaşımla preperitoneal mesh uygulamaları da sık yapılır hale gelmiştir.

Yöntem: Aralık 1994- Mayıs 1998 tarihleri arasında posterior yaklaşımla preperitoneal polipropilen mesh (Prolen, Ethicon) uygulanan 32 inguinal hernili vaka retrospektif değerlendirilmiştir.

Çıkarımlar: 32 vakanın l 'i kadın geri kalanı erkek olup, ortalama yaş 57 idi. Herni vakaların 24'ünde bilateral, 7'sinde sağ, 1'inde sol yerleşimli olup, 17'sinde nüks, 3'ünde inkarserasyon mevcuttu. Rutkow ve Robbins tarafından modifiye edilen Gilbert sınıflandırmasına göre 56 herninin 35'i Tip-4, 10'u Tip-2, 9'u Tip-3, 2'si de Tip-6 idi, Bütün vakalara profilaktik olarak 3. kuşak sefalosporin verildi. Bilateral hernilerde ve inkarserasyon olan üç vakada göbek altı median, tek taraflı hernilerde ise yüksek inguinal insizyon uygulandı. Ortalama operasyon süresi 61 dakika (40-120 dakika) olup, ameliyat sonrası ortalama hastanede kalış süresi 6.6 gündü (3-15 gün). Üç vakada (%9.4) postoperatif komplikasyon gelişti. Ortalama takip süremiz 18 ay olup, vakaların hiçbirinde nüks saptanmadı.

Sonuçlar: Posterior yaklaşımla preperitoneal mesh uygulamasının, özellikle nüks ve bilateral hernilerde uygulama kolaylığı yönünden uygun bir prosedür olduğu kanısındayız.

Anahtar Kelimeler: İNGUİNAL HERNİ, POSTERİOR YAKLAŞIM, MESHLE HERNİ ONARIMI