TIKANMA SARILIĞINDA POSTOPERATİF BÖBREK FONKSİYONLARI VE DOPAMİN, MANNİTOL, LAKTULOZUN ETKİSİ: KLİNİK PROSPEKTİF BİR ÇALIŞMA
MEHMET ÇAĞLIKÜLEKÇİ, SEZAİ YILMAZ, CÜNEYT KAYAALP, ALİ DEMİRBAĞ, MUSA AKOĞLU
Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği, ANKARA
Özet
Amaç: Tıkanma sarılığı ile renal yetmezlik arasındaki ilişki iyi bir şekilde ortaya konulmasına karşın tedavi protokollerinde tam bir uyum yoktur. Bu çalışmada tıkanma sarılığı gelişmiş olgularda böbrek yetmezliğini önleyecek tedavi protokolleri araştırılmıştır.
Durum Değerlendirmesi: Bu klinik çalışmada Şubat 1996-Ekim 1997 tarihleri arasında TYİH GEC kiniğine tıkanma sarılığı nedeni ile yatırılan çalışma yöntemlerine uygun 40 olgu çalışma kapsamına alındı.
Yöntem: 1.grup kontrol, 2.grup mannitol, 3.grup dopamin, 4.grup laktuloz uygulanan olgulardan oluştu.
Çıkarımlar: Çalışmamızda akut böbrek yetmezliği gelişme insidansı %7.5, buna bağlı mortalite %33.4 idi. Kontrol grubu ile tedavi grupları arasında diürez, kreatinin, kreatinin klirensi ve üre düzeyleri açısından farklılık saptanmadı.
Sonuç: Tıkanma sarılığında böbrek yetmezliği önemli bir sebep sonuç ilişkisi göstermektedir. Preoperatif, preoperatif ve postoperatif sıvı elektrolit düzenlemesinin bu problemin önlenmesinde altın standart olduğunu düşünmekteyiz.
Anahtar Kelimeler: TIKANMA SARILIĞI, BÖBREK YETMEZLİĞİ, MANNİTOL, DOPAMİN, LAKTULOZ