DİAGNOSTİK LAPAROSKOPİ CERRAHİDE YENİDEN POLÜLERİZE Mİ OLUYOR? KLİNİK DENEYİM VE LİTERATÜR ARAŞTIRMASI
HALDUN GÜNDOĞDU, ORHAN H ELBİR, ELMİR BAYRAMOĞLU, FUAT ATALAY, MUSA AKOĞLU
Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği, ANKARA
Özet
Amaç: 3 senelik klinik deneyimin değerlendirilerek literatür araştırmasıyla tamamlanması ve diagnostik laparoskopinin cerrahide bugünkü yerinin ve öneminin belirlenmesi.
Durum Değerlendirmesi: Noninvaziv modern tetkiklerin geliştirilmesiyle kullanım alanını kaybetti gibi gözüken diagnostik laparoskopi ile ilgili çalışmalar yeniden yoğunlaştı.
Yöntem: Haziran 1993'den bu yana diagnostik laparoskopi yapılan gastrointestinal maligniteli 11, konvansiyonel incelemelerle tanı konamayan 11 ve "second look" amaçlı 3 olmak üzere toplam 25 olgu değerlendirildi. Geniş bir literatür taraması yapılarak çeşitli yazarların konuya ilişkin görüşleri derlendi.
Çıkarımlar: 25 olgunun 21'inde (% 84) sonuca ulaşıldı. 2 hastada kesin tanı konamadı ve 2 hastada da laparatomiye gerek oldu. Gastrointestinal malignitesi olan hastalardan % 45.4'ünde diagnostik laparoskopi ile gereksiz laparatomi önlendi.
Sonuçlar: Diagnostik laparoskopi direkt görüş altında biopsiye ve kontakt ultrasonografiye olanak sağlaması, 1 cm, den küçük lezyonları yakalayabilmesi gibi nedenlerle cerrahi pratikte daha yaygın kullanılmaya başlamıştır. Gastrointestinal malignitelerde gereksiz laparatomileri engelleyen, evrelendirmeyi kolaylaştıran, tanıda güçlük çekilen hastalıklarda yol gösteren minimal invaziv bir yöntemdir.
Anahtar Kelimeler: DİAGNOSTİK LAPAROSKOPİ