Deneysel Peritonit Modelinde Granülosit Koloni Stimüle Edici Faktörün Tümör Nekrosis Faktör Alfa ve Prognoz Üzerine Etkisi

Özet

Amaç: Çekal ligasyon ve perforasyon yöntemiyle oluşturulan deneysel peritonit modelinde, tümör neksozis faktör alfa (TNF-α) düzeyi ve granülosit koloni stimule edici faktör'ün (G-CSF) TNF-α ve prognoz üzerine etkisini araştırmak.

Durum Değerlendirmesi: Karın içi enfeksiyonlar sonucunda oluşan peritonit ve bunun sonucunda gelişen sepsis, günümüzde halen hasta ölümlerinin en önemli nedenlerinden biridir. G-CSF uygulaması ile septik şok belirtilerinin ortaya çıkmasına neden olan olayları başlatan sitokinlerin başında gelen TNF-α düzeyinin düşürülmesi ve nötrofillerin indüklenmesinin tedavi edici olabileceği düşünülmektedir.

Yöntem: Çalışmada kullanılan ağırlıkları 250-300 gram arasında değişen 25 adet erişkin erkek Wistar Albino rat üç gruba ayrıldılar. Birinci grupta çekal ligasyon perforasyon (CLP), ikinci grupta çekal ligasyon perforasyon ve granülosit koloni stimüle edici faktör (CLP+G-CSF) ve üçüncü grupta sadece laparotomi uygulandı. Ratlardan ameliyata başlamadan "0. saat" ve postoperative "6.saat"te kan örnekleri alınarak TNF-α düzeyleri ölçüldü. Herbiri ayrı ayrı kafeslerde su ve yem serbest olarak bırakılan ratlar sağkalım analizi amacıyla 6 saate bir gözlendi. Ölüm gözlenen ratlara yeniden laparotomi uygulanarak karaciğer, dalak, böbrek, akciğer ve çekum patolojik inceleme amacıyla alındı.

Çıkarımlar: CLP oluşturulan ratlarda TNF-α düzeyleri anlamlı olarak yükselirken, G-CSF uygulamasının TNF-α düzeylerinde anlamlı düşüşe yol açtığı gözlendi. Buna parallel olarak sağkalımın da G-CSF uygulanan grupta anlamlı olarak daha iyi olduğu gözlendi.

Sonuç: G-CSF'ün,TNF-α'nın serum düzeylerini düşürerek endotokseminin olumsuz etkilerinden koruyucu rol oynadığı ileri sürülebilir.