Özet

İntraperitoneal gelişen bir enfeksiyonun sistemik etkilerinin oluşmasında diafragmatik lenf atiklerin rolünü belirlemek amacıyla lenfatik emilimin skatrizasyonla engellendiği deneysel bir model oluşturuldu. Çalışmada 60 Wistar-Albino erkek sıçan kullanıldı, 20'şer denekten üç gruba ayrıldı: Grup 1 (kontrol), Grup 2 (peritonit), Grup 3 (Lenfatik blokaj+peritonit). Deney süresi olan 15 saat iğinde mortalite hızı gözlendi; periton içeriği ve kan kültürü sonuçları saptandı; diafragmatik fibrosis oluğumu belirlendi. Grup 1'de %0, Grup 2'de %45, Grup 3te %10 mortalite saptandı. Her iki peritonit grubu arasında mortalite farkı istatistik anlamlı bulundu (p=0,015<0,05). Grup 3'te fibrosis oluşumunu değerlendirmek için diafragma biopsisi yapıldı; 16 denekte (+++), 3 denekte (++), 1 denekte (+) fibrosis saptandı. Periton içeriği kültüründe Grup 1'de üreme olmazken; diğer iki grupta tüm deneklerde üreme görüldü. Kan kültüründe Grup 1'de üreme olmazken; Grup 2'de %95, Grup 3'te %30 gram negatif bakteriyemi saptandı. Her iki peritonit grubu arsındaki fark istatistik anlamlı bulundu. (p=1.97x10^-5 <0.05). Her iki peritonit grubunda eş zamanlı bakteriyel peritonite rağmen infra-diafragmatik skatrizasyon ile lenfatik blokaj yapılan grupta bakteriyemi ve mortalite sonuçları anlamlı farklı olması intraperitoneal enfeksiyonun sistemik yayılımı ve sepsis patogenezinde diafragmatik lenfatik emilimin erken dönemdeki önemli rolünü düşündürmektedir.