Özet

Bu çalışma Eylül ve Ekim 1992 tarihinde Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesinde yapıldı. Tıp Fakültesinde görevli olan sağlık personeli arasından 340 kişi basit rastgele örnekleme yöntemi ile seçildi. Transplantasyon ile ilgili kişiler kapsam dışı bırakıldı. Çalışma grubuna seçilenlerin 90'ı öğretim üyesi, 100'ü araştırma görevlisi, 50'si hemşire ve 100'ü son sınıf tıp öğrencisi idi. Basılı anket formları bu kişilere gönderildi. 223 kişi anket formlarını yanıtlayarak geri yolladı. Bunların arasında 7 kişi organ naklini hiç duymadıklarını belirttikleri için değerlendirmeye alınmadı. Diğer 216 kişinin %46.8'i beyin ölümü ve tüm beyin kriterini doğru olarak değerlendirmiş, %69.9'u organlarını bağışlamak isteğinde olduğunu belirtmiş, %13.9'u organ bağış kartı olduğunu söylemiş, %61.1 i son dönem böbrek hastaları için en iyi tedavi yönteminin diyaliz ve transplantasyon olduğunu ifade etmiştir. Sonuç olarak, organ naklinin başarısı, beyin ölümü tanısı konulmasına ve organ bağışlama isteğine bağlıdır. Sağlık çalışanlarını beyin ölümü konusunda eğitmek ve organ bağışı isteğini güçlendirmek için daha fazla çaba gösterilmelidir.