AKUT APANDİSİTTE TANI VE TEDAVİDE GECİKME VE KLİNİK SONUÇLARI

Özet

Amaç: Akut apandisitlerde tanı ve cerrahi tedavideki gecikmenin hastalığın evreleri ve komplikasyonları ile olan ilişkisi araştırıldı.

Durum Değerlendirilmesi: Yeni görüntüleme yöntemlerinin gelişmesine rağmen akut apandisit tanısı hala güç olup komplikasyon gelişimi ve negatif laparotomi oranlarında belirgin bir düşüş görülmemiştir. Hastaya ve hekime bağlı gecikmeler ile şüpheli olgularda gözlemin hastalığın klinik sonuçlarına etkisi araştırmaya değer bulunmuştur.

Yöntem: Bu prospektif çalışmada Temmuz 1999-Temmuz 2000 tarihleri arasında akut apandisit ön tanısıyla ameliyat edilen 124 hastanın klinik ve histopatolojik sonuçları, şikayetlerin başlamasından ameliyata kadar geçen süre, cinsiyet ve yaş dağılımı, komplikasyonlar, hastanede kalış süreleri kaydedilerek sonuçların istatistiki analizleri yapıldı.

Çıkarımlar: 124 hastanın 70'i erkek (%56.5), 54'ü kadın (%43.5) olup yaş ortalaması 24.7 bulundu. Tanı doğruluğu %84.7, negatif apendektomi %15.3, negatif eksplorasyon %8.l bulundu. Komplike apandisite yol açan en önemli faktör, hastanın hastaneye başvurusundaki gecikme (55.7 ( 26.5 saat) p<0.001 olarak tespit edildi. Negatif apendektomi yapılanlarda hastaneye başvuru ile cerrahi konsültasyon ve ameliyat kararı arasındaki süre nonkomplike ve komplike apandisitlere göre daha uzundu.

Sonuç: Komplike apandisit gelişiminde hasta başvurusundaki gecikmenin esas faktör olduğu anlaşıldı.